Genis yazar kadrosuyla, kocaman bir hile arsiviyle ve forumundaki son derece titiz tavriyla Turk oyunculari ve beni mutlu mesut eden biricik site.

http://www.oyunsitesi.gen.tr/

tyrigonath:
turkey

encarta® instant answers:
i know many things about turkey, its geography, its people and its government. just ask me a specific question, for instance:
What is the highest point in turkey?
How old do women live in Turkey?
What type of government is there in Turkey?

tyrigonath:
what type of government is there in turkey?

encarta® Instant Answers:
i don't know what type of government there is in Turkey.

ahahahha vakitli vakitsiz yarılmamı sağlayan, kendi içinde çelişen bir robotumsu.

genel sanat yönetmenliğini kubilay zerener'in yaptığı, mehmet ali akar, emel aydın, uğur balaban, çağlar çetin, deniz değirmenci, fatma efe, gül kasadar, nail kasaplar, sertaç kasaplar, yeşim kestek, elçin kızıl, mert şişmanlar, samet tabak, burcu topçu, mehmet uysal**, başak yetişti ve ismail yıldırım gibi oyunculardan müteşekkil, çanakkale folklor araştırma derneği gençlik spor kulubü bünyesinde, çanakkale'nin 'güçlü ve çağdaş' tiyatrosunun adı. 2005'te zuhur eden tiyatro, 2001'de 'tiyatro troya' adıyla "sevgili doktor, kaç baba kaç, bir şehnaz oyun, kuvay-ı milliye kadınları, barış barış" oyunlarını, "paragöz, güzelce hamam" ortaoyunlarını ve "zıp zıp, görünmez sirk, şişedeki ses" çocuk oyunlarını sahnelemiştir. son zamanlarda ise "git-gel dolap, kadının tadı yok, karmakarışık, kahvede şenlik var, sadakat, kadın oyunları, çehov'dan bir tutam komedi, anadolya" oyunlarını sahnelemiştir ve sahnelemektedir.

"bizler, kopartılan hayat damarlarını yeniden dikmek için yola çıktık. ekranlardan bizlere dayatılan kültürel yozlaşmanın kurbanları olmamak için... sanatın yaşamsal bir ihtiyaç olduğunu fark ettirmek için... şehrimizin kültürel ve tarihi değerlerine yaraşır bir sanat ortamını solumak için... çanakkale'nin bir kültür şehri olması için... tiyatroyu halkla buluşturmak ve bu eşsiz büyüyü paylaşmak için... büyülü sahneden merhaba!.."
büyülü sahne ekibi.

ayrıntılı bilgi için;
http://www.cafad.net/

yıllardır deneyipte bir türlü o ruh halinde kalmayı beceremediğim bir veda türüdür... nedir yahu esen kalmak? hiçliktir bir yerde!hmm manası derin

IRC ortamında...

<tyrigonath> ahhaahhahah
<tyrigonath> ahahhaahahhah
<tyrigonath> 9 yaşndaki kuzenim wc den nie geç çıkıodu diodk
<tyrigonath> masturbasyon yapıomş
<tyrigonath> ailece sapıız mk ya :D
<alcoholica> :D :D
<alcoholica> osbirci he
<alcoholica> :D
<tyrigonath> malesef osbirci olsa ii
<tyrigonath> bahsettiim kuzen hatun abi
<tyrigonath> :D :D:D:D:D:D
<tyrigonath> aha kitlendi
<tyrigonath> :D :D:D:D
<alcoholica> auhauzuha
<alcoholica> :D
<alcoholica> zuhuaeauhueahueaheajheahea
<alcoholica> :D

başlarında vedia bülent önsün çorak hanımefendinin bulunduğu, tüm kutsal dinleri (ve hatta uzaylıları!) birleştirerek new age bir din oluşturmayı amaçlamış, bilgi kitabi isimli kutsal kitapları ile dünyayı sevgi pıtırcığına dönüştürmeyi amaçlayan tuhaf topluluk/dernek.

çok güzel göz boyama taktikleri vardır bu adamların. önce insanlık için uğraştıklarını zannedersiniz lakin toplantılar devam ettikçe parasal mevzular ağır basmaya başlar.

ayrıca yakın geçmişte kendi ana-babamı da pençelerinden kurtardığım lay lay lom örgüttür.

apayrıca bakınız:
http://www.ozeldedektif.com/mevlana.html

-emrah koşma koçum, herşey kontrol altında; ananı siken falan yok..
-vay .rospu! ben ona boş durma; çalışta para getir eve dediydim, laf dinlemez olmuş! şimdi ben skiym onu da görsün!
-laaaaan.... laaaaaaaan.....

**

mükemmel ötesi bir film müziğine sahip olan, zamanının aşmış filmlerinden. (bkz: ennio morricone)

the raven

once upon a midnight dreary, while i
pondered, weak and weary,
over many a quaint and curious volume
of forgotten lore--
while i nodded, nearly napping,
suddenly there came a tapping,
as of some one gently rapping, rapping
at my chamber door.
"'tis some visitor," i muttered,
"tapping at my chamber door--
only this and nothing more."

ah, distinctly i remember it was in the
bleak december;
and each separate dying ember wrought
its ghost upon the floor.
eagerly i wished the morrow; --vainly i
had sought to borrow
from my books surcease of sorrow--
sorrow for the lost lenore--
for the rare and radiant maiden whom
the angels name lenore--
nameless here for evermore.

and the silken, sad, uncertain rustling
of each purple curtain
thrilled me--filled me with fantastic
terrors never felt before;
so that now, to still the beating of my
heart, i stood repeating
"'tis some visitor entreating entrance
at my chamber door--
some late visitor entreating entrance
at my chamber door; --
this it is and nothing more."

presently my soul grew stronger;
hesitating then no longer,
"sir," said i, "or madam, truly your
forgiveness i implore;
but the fact is i was napping, and so
gently you came rapping,
and so faintly you came tapping,
tapping at my chamber door,
that i scarce was sure i heard you" --
here i opened wide the door; --
darkness there and nothing more.

deep into that darkness peering, long i
stood there wondering, fearing,
doubting, dreaming dreams no mortal
ever dared to dream before;
but the silence was unbroken, and the
stillness gave no token,
and the only word there spoken was the
whispered word "lenore!"
this i whispered, and an echo murmured
back the word "lenore!"
merely this and nothing more.

back into the chamber turning, all my
soul within me burning,
soon again i heard a tapping somewhat
louder than before.
"surely," said i, "surely that is
something at my window lattice
let me see, then, what thereat is, and
this mystery explore--
let my heart be still a moment and this
mystery explore; --
"'tis the wind and nothing more!"

open here i flung the shutter, when,
with many a flirt and flutter
in there stepped a stately raven of the
saintly days of yore.
not the least obeisance made he; not a
minute stopped or stayed he;
but, with mein of lord or lady, perched
above my chamber door--
perched upon my bust of pallas just
above my chamber door--
perched, and sat, and nothing more.

then this ebony bird beguiling my sad
fancy into smiling,
by the grave and stern decorum of the
countenance it wore,
"though thy crest be shorn and shaven,
thou," i said, "art sure no craven,
ghastly grim and ancient raven
wandering from the nightly shore--
tell me what thy lordly name is on the
night's plutonian shore!"
quoth the raven, "nevermore."

much i marvelled this ungainly fowl to
hear discourse so plainly,
though its answer little meaning--
little relevancy bore;
for we cannot help agreeing that no
living human being
ever yet was blessed with seeing bird
above his chamber door--
bird or beast upon the sculptured bust
above his chamber door,
with such name as "nevermore."

but the raven, sitting lonely on the
placid bust, spoke only
that one word, as if his soul in that
one word he did outpour.
nothing farther then he uttered--not a
feather then he fluttered--
till i scarcely more than muttered
"other friends have flown before--
on the morrow he will leave me, as my
hopes have flown before."
then the bird said "nevermore."

startled at the stillness broken by
reply so aptly spoken,
"doubtless," said i, "what it utters is
its only stock and store
caught from some unhappy master whom
unmerciful disaster
followed fast and followed faster till
his songs one burden bore--
till the dirges of his hope that
melancholy burden bore
of 'never--nevermore.'"

but the raven still beguiling all my
sad soul into smiling,
straight i wheeled a cushioned seat in
front of bird, and bust and door;
then, upon the velvet sinking, i betook
myself to linking
fancy unto fancy, thinking what this
ominous bird of yore--
what this grim, ungainly, ghastly,
gaunt, and ominous bird of yore
meant in croaking "nevermore."

this i sat engaged in guessing, but no
syllable expressing
to the fowl whose fiery eyes now burned
into my bosom's core;
this and more i sat divining, with my
head at ease reclining
on the cushion's velvet lining that the
lamp-light gloated o'er,
but whose velvet violet lining with the
lamp-light gloating o'er,
she shall press, ah, nevermore!

then, methought, the air grew denser,
perfumed from an unseen censer
swung by seraphim whose foot-falls
tinkled on the tufted floor.
"wretch," i cried, "thy god hath lent
thee--by these angels he hath sent thee
respite--respite and nepenthe from thy
memories of lenore,
quaff, oh quaff this kind nepenthe and
forget this lost lenore!"
quoth the raven "nevermore."

"prophet!" said i, "thing of evil!
prophet still, if bird or devil!--
whether tempest sent, or whether
tempest tossed thee here ashore,
desolate yet all undaunted, on this
desert land enchanted--
on this home by horror haunted--tell me
truly, i implore--
is there-- is there balm in gilead?--
tell me-- tell me, i implore!"
quoth the raven "nevermore."

"prophet!" said i, "thing of evil! - prophet still,
if bird or devil!
by that heaven that bends above us - by that god
we both adore --
tell this soul with sorrow laden if, within the distant
aidenn,
it shall clasp a sainted maiden whom the angels name
lenore --
clasp a rare and radiant maiden whom the angels
name lenore."
quoth the raven "nevermore."

"be that word our sign of parting, bird
or fiend!" i shrieked, upstarting--
"get thee back into the tempest and the
night's plutonian shore!
leave no black plume as a token of that
lie thy soul hath spoken!
leave my loneliness unbroken! --quit the
bust above my door!
take thy beak from out my heart,and
take thy form from off my door!"
quoth the raven "nevermore."

and the raven, never flitting, still is
sitting, still is sitting
on the pallid bust of pallas just above
my chamber door;
and his eyes have all the seeming of a
demon's that is dreaming,
and the lamp-light o'er him streaming
throws his shadow on the floor;
and my soul from out that shadow that
lies floating on the floor
shall be lifted--nevermore!

edgar allan poe - 29 ocak 1845

sabahları okunanı (bkz: sabah ezani) içimi ürperten, kalanıyla da işim olmayan, dini* çağrı sistemi.

yapmak zorunda oldukları işi 1 dakikaya sığdırmak mecburiyetinde olan yaratiklardır.

le havle'ye fena benzerliğiyle beni benden almış olan şukela fransa şehri.

kendi içinde çelişmeyen bir giriş olmuştur lakin benim girişim tüm düzeni, evet evet tüm sistemi dağıtacak ve girişin tüm altyapısını bozacaktır.

(bkz: uludagsozlukte anarşikler var)
(bkz: oh jesus)

18 yaş sıkıntısı olan her bireyin içinden küfür gibi haykırdığı söz öbeği. belki de henüz 18'e varamamış gençlerin büyük bir kısmının yaşadığı ortak hissiyattır bu. kimbilir...

(bkz: ben de ben de)
(bkz: ukte) hatta (bkz: ortak ukte)*

edit: 18 yaşını bir doldurayım demenin daha uygun olacağı kanısındayım. teşekkürler...

yakın tarihlerde uludagsozlukte görmeyi arzuladığımız, tıklandığında yazarlara büyük haz veren bir buton. *

(bkz: philip morris insanı)
(bkz: michael jackson şarkıcısı)
(bkz: yapma canım yapma arkadaşım)

bir çanakkaleli olarak fevzipasa mahallesi sorunu olarakta dile getirilebilecek problem. **

bir opethsever-dinler olaraktan her duyduğumda zihnimde forest of october'ı çağrıştıran sözcük. ayrıca romantizmin doruklarda olduğu bir ay olduğu da rivayetler arasında. (bkz: ben onların yalancısıyım)

kankamın, benim yüzümden ister istemez içine girmiş bulunduğu güruh. zordur ateşle barutun kardeşliği, mesafesini ayarlayamadıktan sonra **.

yoluna uygun adımlarla başlamış lakin yürüdükçe ilkelerini ve adımlarını şaşırmış; kapitalizmi ve düzeni eleştirmeye kalkıp, düzen karşısındaki boyun eğişini göstermiş*, (bol) heavy (az) trash metal icra etmiş olan müzik grubu. ***